وب سایت مجله آزما |AzmaOnline.Com

با تلاش و ابتکار سيدعلي نصر در زمستان ۱۳۱۷، «کميسيون نمايش» در کنار ساير کميسيون‌هاي سازمان تازه تأسيس پرورش افکار موجوديت يافت و به ‌اين ‌ترتيب براي نخستين بار هنر تئاتر از جانب حکومت ايران به رسميت شناخته شد. اجراي تئاتر در سال‌هاي آغازين و مياني حکومت پهلوي اول و پيش از آن به صورت جَسته و گريخته و نامنظم بود. تئاتر که در ابتدا به عنوان يکي از مظاهر تمدن غرب به ايران عصر ناصري راه پيدا کرده بود به علل مختلفي از جمله آماده نبودن شرايط انديشگي و فکري ايرانيان براي درک و دريافت اين هنر، مخالفت قشريون و متعصبان و البته فراهم نبودن شرايط مکان اجرا و متن نمايشي، بازيگر و ساير عوامل نتوانست در جامعه جا بيافتد.

ادامه مطلب

پرويز شهدي متولد ۱۴ اسفند ۱۳۱۵ در مشهد است. وي تحصيلات ابتدايي و دبيرستان را در مشهد و تحصيلات دانشگاهي را در مقطع کارشناسي زبان و ادبيات فرانسه در دانشگاه تهران گذرانده و براي ادامه تحصيلات (کارشناسي ارشد ادبيات تطبيقي) به دانشگاه سوربن فرانسه رفته، ۱۰ سال در فرانسه زندگي کرده و سال ۶۳ به ايران بازگشته است.

ادامه مطلب

محمود دولت‌آبادي يکي از شاخص‌ترين نويسندگان معاصر ايران است، نويسنده‌اي که با «کليدر» فصل تازه‌اي را در ادبيات داستاني ايران گشود و با تکيه بر محيط روستا و زباني اصيل به چهره برجسته‌ي ادبيات داستاني ايراني تبديل کرد. نويسنده‌اي که با آثار بعدي‌اش توانايي‌هاي بيشتري را در عرصه داستان‌نويسي از خود نشان داد. محمود دولت‌آبادي اما در سال‌هاي دور بازيگر تاتر بود و عضو گروه هنر ملي و در نمايش‌هاي بسياري  بازي کرده و علاوه بر اين چند نمايشنامه هم نوشت به همين دليل مي‌خواستيم در پرونده تاتر ملي گفت‌وگويي نيز با دولت‌آبادي داشته باشيم به سراغ خالق کليدر رفتيم.با تشکر از روح اله جعفري براي انجان اين گفتگو.

ادامه مطلب

  کم و بيش مي‌دانستم چِها شدکه در سال‌هاي دبيرستان خواسته و نخواسته به نمايش، و نمايشِ ايراني، کشيده شدم ولي تا همين چند روزه نمي‌دانستم سرِ سرچشمه کُجاست و اصلِ دل‌بستن. داشتم درباره‌ي يکي از گونه‌هاي نمايشِ عروسکي ايراني مي‌نوشتم که نه نخي است و نه دستي يا دستکشي؛ ميله‌يي است و مي‌شَود گُفت جعبه‌يي و دُوره ‌گرد؛ و يِکهو از پسِ واژه‌هاي گيج و زمانِ گُم، خيال مي‌کُنَم سرچشمه را ديدم.

ادامه مطلب

در آخرين روزهاي برگزاري نمايشگاه کتاب، نجف دريابندري از نمايشگاه بازديد کرد و در کنار اين بازديد گفت‌وگويي هم با خبرگزاري کتاب انجام داد. در اين گفت‌وگو او علت ترجمه نشدن يا کم‌تر ترجمه شدن آثار نويسندگان ايراني را کم‌ارزش بودن آن‌ها دانسته و گفته: «نويسندگان ما هنوز شاهکار خلق نکرده‌اند  تا به زبان‌هاي ديگر ترجمه شود». چنين اظهار نظري از سوي مترجمي چون دريابندري برآنمان داشت تا نظر چند نويسنده و مترجم را در اين مورد جويا شويم.

ادامه مطلب

دانلود ماهنامه شماره ۱۰۱ آزما

نسخه الکترونیک آزما شماره صد و یک ۱۰۱

ادامه مطلب

سیروس ابراهیم‌زاده مانند بسیاری از بزرگان تئاتر ایران، ریشه در لاله‌زار دارد که مهد تئاتر ایران بود و هم از این روست که وقتی از لاله‌زار می‌گوید به دشواری می‌تواند اندوه را در نگاهش پنهان کند. و این حرف‌های این هنرمند درباره لاله‌زار است.

از تئاترهای لاله زار بگویید.

ادامه مطلب

ششمين روز از ماه بهمن سالگرد درگذشت مجتبي مينوي (۱۲۸۲ ـ ۱۳۵۵ هـ . ش) بود و نوزدهمين روز آن سالگرد تولدش. سي‌وهفتمين سالگرد وفات و يکصد و دهمين سالگرد ولادت از آن مناسبت‌ها نيست که گردانندگان مجلات معمولاً «به بهانه»اش يادي از کسي کنند؛ اما دوستان گرداننده‌ي آزما چنين قصدي دارند. از طرفي، تکرار نوشته‌هاي ديگران درباره‌ي زندگي و آثار مينوي را مايه‌ي ملال مي‌بينم و از طرفي ديگر، وقت تنگ است و صفحاتي که در اختيار دارم تنگ‌تر. پس، با استخراج پاره‌اي از ويژگي‌هاي علمي و اخلاقيِ مينوي از خلال نوشته‌هاي خود او و معاصرانش، برخي از مهم‌ترين و کمياب‌ترين فضائل او را مرور خواهم کرد. باشد که مجالي براي داوري منصفانه‌تر درباب ستيهندگي او  فراهم آيد.

ادامه مطلب

«شکاريم يک سر همه پيش مرگ» مجموعه‌ي مقالات شاهرخ مسکوب است که هشت سال پس از مرگ او – يعني ۲۳ فروردين ۱۳۸۴ – حسن کامشاد دوست صميمي مسکوب آن را منتشر کرده است. در واقع کامشاد هشت سال وقت گذاشت تا از ميان نوشته‌هاي پراکنده‌ي مسکوب که گاه در حاشيه‌ي کتاب‌هاي مختلف نوشته بود، اين مجموعه را فراهم سازد.

ادامه مطلب

«نقد بي‌غش» حاصل گفت‌وگوهاي صدرالدين الهي است با پرويز ناتل خانلري، مردي که بي‌ترديد شايسته‌ي تکريم از سوي همه‌ي اهل ادبيات ايران زمين است.

دلايلي که او را در جايگاه استادي ارزشمند قرار مي‌دهد در ميان تصحيح‌ها، نوشته‌ها و فعاليت ژورناليستي او و انتشار نشريه‌ي آبرومند و با ارزش سخن کم نيست و اين همه تلاش براي يک تن و عمري به اندازه‌ي عمر او بسيار هم زياد مي‌نمايد.

ادامه مطلب