نگاهي به عرصهي نقد و نقادي
در گفتوگو با محمد بقاييماکان
فرزاد گمار
محمد بقايي ماکان از جمله پژوهشگران و نويسندگان حوزهي ادبيات است که طي سالها نوشتن و پژوهش مستمر به بينشي دربارهي ادبيات کلاسيک فارسي رسيده است. بينشي مبتني بر سالها تصحيح و تحقيق در آثار شاعران و فارسي زبانان از جمله اقبال لاهوري که همين کار در سال ۲۰۰۵ سبب شد از سوي پرويز مشرف، رئيس جمهور وقت پاکستان نشان عالي فرهنگ و هنر دريافت کند. او هنوز اعتماد زيادي به ادبيات معاصر و شاعران و نويسندگان آن ندارد و تمرکز اصلي او در تأليفاتش بر ادبيات کلاسيک است، بهطوري که معتقد است،کل جريان روشنفکري ما که اکثرشان نويسنده و شاعر هستند، دچار نوعي از هم پاشيدگي انديشه و ساختار است. در اين گفتوگو از او دربارهي جريان نقد و نقادي در حوزهي ادبيات و شعر و فرهنگ سؤال کردهايم. او معتقد است: “در حوزهي نقد هنر در اين ۷۰-۸۰ سال اخير آشفتهترين وضع نقد نسبت به ديگر زمينههاي هنري را شعر فارسي داشته است.“