وب سایت مجله آزما |AzmaOnline.Com

به نقل از گاردین – تنش در مورد تصمیمی که در سال ۲۰۱۴ میلادی از سوی بنیاد من‌بوکر مبنی بر راه دادن نویسندگان آمریکایی به این جایزه گرفته شده بود، بار دیگر بالا گرفته و ۳۰ ناشر با امضا نامه‌ای از سازمان‌دهندگان این جایزه درخواست کردند تصمیم خود را تغییر دهند.

در نامه چنین استدلال شده که تغییر قانونی که به مبنای آن هر نویسنده‌ای که اثرش را به زبان انگلیسی نوشته و کتابش را در بریتانیا منتشر کرده، اجازه شرکت در این جایزه را دارد، تنوع این جایزه را محدود کرده و منجر به سلطه نویسندگان آمریکایی می‌شود. پیش از این، جایزه من‌بوکر تنها به شهروندان کشورهای مشترک‌المنافع و جمهوری ایرلند اجازه شرکت می‌داد.

در این نامه آمده:‌ «این تغییر قانون که احتمالا با هدف جهانی‌تر کردن جایزه صورت گرفته، در واقع با اجازه ورود نویسندگان آمریکایی به زیان دیگران تمام شده و شانس بریتانیایی‌ها را برای کسب جایزه‌ای که زمانی مکانیزم درخشانی برای توجه دنیای نویسندگان انگلیسی‌زبان به بزرگ‌ترین بازار انگلیسی‌زبانان در دنیا بود، کاهش داده است.»

مارک ریچارد، ناشر انتشارات جان موری تایید کرد که این نامه هنوز به بنیاد من‌بوکر فرستاده نشده است. او گفت: «نامه‌ای منتشر شده که امیدواریم پس از فرستادن آن بحث سازنده‌ای با این بنیاد صورت بگیرد.»

واکنش‌ها به این تغییر قانون از سوی اهالی ادبیات متفاوت بوده است. کازوئو ایشی‌گورو که در سال ۱۹۸۹ برنده جایزه من‌بوکر شده می‌گوید: «دنیا عوض شده و جدا کردن دنیای نویسندگی به این شیوه دیگر کاملا بی‌معنی است.»

از زمان تغییر این قانون در سال ۲۰۱۴، این جایزه شاهد دو برنده آمریکایی بوده؛ جورج ساندرز در سال ۲۰۱۷ برای «لینکلن در باردو» و پل بیتی در سال ۲۰۱۶ برای کتاب طنز «خودفروشی». دو برنده دیگر، ریچارد فلانگان و مارلون جیمز به ترتیب اهل استرالیا و جامائیکا بودند.

بنیاد من‌بوکر در پاسخ به پیش‌نویس این نامه بیانیه‌ای صادر کرده و اعلام کرد: «جایزه من‌بوکر در سال ۲۰۱۴ گسترش پیدا کرد تا به نویسندگانی با همه ملیت‌ها و بدون توجه به جغرافیای آن‌ها اجازه شرکت بدهد. این قانون تنها برای گنجاندن نویسندگان آمریکایی به طور خاص ایجاد نشده و هر نویسنده‌ای که اثرش به انگلیسی نوشته و در انگلستان به چاپ رسیده باشد می‌تواند در آن شرکت کند.»

در ادامه این بیانیه آمده است: «شواهدی مبنی بر تاثیر پذیرفتن تنوع این جایزه دیده نشده است. داوران متعهد به یافتن بهترین رمان سال از نظر خودشان هستند. اعضای هیئت داوران بر این باورند که این جایزه نمی‌تواند به مرزهای ملیتی محدود شود.»

جایزه من‌بوکر که امسال پنجاهمین سالگرد خود را جشن می‌گیرد، در ماه ژوئن فهرست بلند ۱۳ کتابی خود را اعلام خواهد کرد.

ادامه مطلب

دبیر جایزه‌ ابوالحسن نجفی با بیان ویژگی‌های شخصیتی نجفی می‌گوید: نجفی مترجم دقیق، نجیب و باپشتکاری بود که عاشق زبان و ادبیات فارسی بود. به گزارش ایسنا، مراسم پایانی دومین دوره جایزه ابوالحسن نجفی عصر روز سه‌شنبه (دهم بهمن‌ماه) در شهر کتاب برگزار شد و در ابتدای این مراسم علی‌اصغر محمدخانی، دبیر جایزه‌ ابوالحسن نجفی در سخنانی اظهار کرد: نجفی مترجم، پژوهشگر، روان‌شناس و کاشف استعدادهای ادبی بود. او حق بزرگی بر ادبیات  و زبان فارسی دارد. مترجم، فرهنگ‌نگار و پژوهشگر سه بعد شخصیتی نجفی هستند. حوصله و پشتکار بی‌مانند نجفی او را به شخصیتی برجسته تبدیل کرده است؛ او علاوه بر ترجمه و پژوهش، در ادبیات تطبیقی نیز صاحب‌نظر بود. او بیان کرد: کسانی که با نجفی مأنوس بودند گواهی می‌دهند که او استادی دقیق، نجیب و پرکار بود که به زبان و ادبیات فارسی عشق واقعی داشت. زندگی او با آثار برجسته‌ای که منتشر کرده است، زندگی سرشار و جان‌داری به شمار می‌آید که ثمره فرهنگی بسیاری داشت. محمدخانی با بیان اینکه جای خالی نجفی در این دو سال برای اهالی فرهنگ محسوس بوده است، گفت: کمتر کسی در تاریخ فرهنگ و ادبیات ما وجود دارد که همه او را قبول داشته باشند. این در حالی است که همه داعیه‌داران عصر، نجفی را تأیید می‌کردند. او درباره دومین دوره جایزه «ابوالحسن نجفی» اظهار کرد: امسال بعد از اعلام فراخوان حدود صد اثر از سوی ناشران و مترجمان به دبیرخانه این جایزه رسید که ٦٣ عنوان در حوزه ادبیات انگلیسی، ١٣ عنوان ادبیات فرانسه، سه اثر آلمانی، چهار اثر روسی، سه اثر عربی، چهار اثر ترکی و زبان‌های اسپانیایی، چینی و آلبانی هر کدام یک عنوان بود. ضیاء موحد، حسین معصومی‌همدانی، مژده دقیقی و عبدالله کوثری هیئت داوران این جایزه را تشکیل داده‌اند که بعد از بررسی‌های خود شش کتاب به مرحله نهایی رسید که از میان آنها کتاب «مارش رادتسکی» نوشته یوزف روت با ترجمه محمد همتی برگزیده جایزه اعلام شد. محمدخانی خاطرنشان کرد: آثار هیئت داوران در حوزه داوری بررسی نمی‌شود وگرنه این داوران مترجمان برجسته‌ای هستند. بنای این جایزه بر این است که به مترجمان جوان‌تر توجه و استعدادهای جدید را کشف کند وگرنه داوران از صاحب‌نظران برجسته هستند و بین مردم شناخته شده‌اند. از سال آینده قرار بر این است که کارنامه یک مترجم نیز مورد تقدیر قرار گیرد. معاون فرهنگی مؤسسه شهر کتاب، با اشاره به افزایش کپی از ترجمه‌های دیگران گفت: اگر ترجمه‌ها مورد نقد و بررسی قرار گیرند، آثار ضعیف تولید نمی‌شود چون ترجمه‌ها مورد نقد قرار نمی‌گیرند، آثار ضعیف به کارشان ادامه می‌دهند و ترجمه‌های خوب در میان ترجمه‌های ضعیف کمتر دیده می‌شوند. به گزارش ایسنا، در ادامه مراسم ضیاء موحد – شاعر پیش‌کسوت- با تشکر و تبریک به برنده جایزه «ابوالحسن نجفی»، گفت:  ارزش اهل فرهنگ در سهمی است که در پیشبرد آن داشته‌اند از این نظر نجفی کم‌نظیر و در پاره‌ای بی‌نظیر بود. او در ادامه اظهار کرد:  محمد قاضی ترجمه‌های نجفی  را گل سرسبد ترجمه داستان از زبان فرانسوی به زبان فارسی دانسته است. سلیقه او در انتخاب داستان چه از نویسندگان فرانسوی و چه از نویسندگان ایرانی که در نشریه‌های معتبر ایران منتشر می‌کرد، بی‌نظیر است. همچنین توجه نجفی به داستان‌نویسان جوان از ویژگی‌های این مترجم بوده است. او همیشه در جست‌وجوی نویسندگان با استعداد و آشناشدن و راهنمایی آنها بود. گاهی تأسف می‌خورد که با نویسنده‌ای آشنا نشده است تا کمبودهایش را با او در میان بگذارد. سپس حسین معصومی‌همدانی درباره رمان برگزیده دومین دوره جایزه «ابوالحسن نجفی» اظهار کرد: بسیار خوشحالم در مراسم اهدای این جایزه شرکت می‌کنم. انتخاب داوران را می‌ستایم و گمان می‌کنم که اگر نجفی در اینجا حضور داشت این انتخاب با ستایش او همراه می‌شد. زمانی که کتاب «مارش رادتسکی» را می‌خواندم مدام این شعر فروغ فرخزاد به یادم می‌آمد: «مردم محله کشتارگاه/ که خاک باغچه‌هاشان خونی است/ و آب حوض‌ شان هم خونی است/ و تخت کفش‌هایشان هم خونی است/ چرا کاری نمی‌کنند/ چرا کاری نمی‌کنند». این کتاب درباره امپراتوری اتریش است و داستان در محیط پادگان می‌گذرد؛ جایی که آدم‌ها برای کشتن تربیت می‌شوند. اما در سراسر این کتاب حرفی از خون‌ریزی به میان نیامده است. علی عبداللهی -مترجم- درباره ترجمه کتاب «مارش رادتسکی» اظهار کرد: باید بدون تعارف بگویم این ترجمه حادثه‌ای در زبان فارسی است. قبلا نیز آثاری از روت به زبان فارسی ترجمه شده است، اما «مارش رادتسکی» از بهترین آثار ادبیات اتریش به شمار می‌رود که تأثیر بسیاری در شکل‌گیری رمان مدرن داشت  و دامنه آن به یوسا می‌رسد.
بعد از اهدای جایزه و نشان ابوالحسن نجفی به محمد همتی، این مترجم گفت: من نمی‌توانم ذوق‌زدگی خود را از دریافت این جایزه پنهان کنم و به قدری خودشیفته نیستم که فکر کنم این اثر، اثر بی‌عیبی بوده است. آنچه مرا به ترجمه علاقه کرد، دلباختگی به فرهنگ ایرانی بود. کار ترجمه کار جانفرسایی است و حضور در مرحله نهایی جایزه ابوالحسن نجفی کار مترجم را سخت‌تر  خواهد کرد

ادامه مطلب