مقاله خانم سورنسن (Majken Jul Sorensen) ترجمه سیمین دخت گودرزی با عنوان «طنــــــز ابزاری برای مبــــــارزه بدون خشونت» در شماره ۱۴۰ مجله آزما، شهریور ۹۸: سلسله پژوهشهاي جين شارپ (استاد فلسفه دانشگاه آکسفورد) با عنوان سياست جنبش بي خشونت که شايد مهم ترين اثر تئوريک در اين زمينه باشد، داراي بخشي است که کارهاي هنري طنز مثل نمايشهاي عروسکي و خيمه شببازي با مضامين کمدي را به عنوان يکي از روشهاي مبارزه مطرح ميکند.
نویسنده سریال «بچههای نسبتا بد» گفت: تهیهکنندگان سینمای ایران برای دیده شدن آثارشان به بازیگران خارجی متوسل شدهاند و این در حالی است که بیشتر این بازیگران در مقایسه با هنرمندان ایرانی چندان حرفهای هم نیستند.
فیلم «کیارستمی و عصای گمشده» به کارگردانی محمودرضا ثانی و تهیهکنندگی بهروز نشان است. داستان این فیلم روایت تازه ای از نوع نگاه کیارستمی به زندگی و سینما است.
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در مورد ادغام موسسات فرهنگی و موضوع ساماندهی موسسات این وزارتخانه که ٣٦ موسسه هستند، گفت: هدف این نیست که آنها را تعطیل و کارکنان آنها را تعدیل کنیم بلکه این اقدام در راستای چابکسازی است.
مصاحبه آزما با کامبیز درم بخش با عنوان «گفتن با زبان» در شماره ۱۴۰ آزما، شهریور ۹۸ : کامبیز درم بخش بیش از نیم قرن است که کاریکاتور می کشد. ۶۲ سال و امروز کاریکاتوریستی جهانی است. از نظر او کاریکاتور حرف زدن با زبان بدن است. گفتن یک دنیا حرف با چند خط ساده. او می گوید: سالهاست که کارهاي من و کاريکاتورهايي که ميکشم فراتر از مسايل روز است. يعني تاريخ مصرف ندارد. درواقع کار من، نوعي حرف زدن با زبان بدن است و آنچه ميتوان با اين زبان گفت وقتي ارزشمند است که فراتر از زمان و مکان باشد. مثلاً چارلي چاپلين حرفهايش را با «زبان بدن» ميزند و احساسش را منتقل ميکند حرفي که او ميزند هدفش اين نيست که براي يک لحظه تو را بخنداند. او از چيزهايي ميگويد که هميشه و در هر شرايطي يک مسئله است. چارلي، در ديکتاتور بزرگ، تصويري از يک ديکتاتور به دست ميدهد که در هر زماني براي مخاطب قابل فهم است. او از چيزهايي حرف نميزند که امروز تو را بخنداند. به هر حال ديکتاتور هميشه ديکتاتور است و صد سال ديگر هم همين است و به همين دليل ديکتاتوري که چارلي خلق کرده در هر زماني تصوير مضحکي است و من سالهاست روي اين موضوعات تمرکز کردهام. موضوعاتي که هميشه مسئلهي بشر است. جنگ هميشه مسئلهي بشر است. عشق و زندگي هم همينطور.
گفتگو با محسن حکیم معانی درباره داستان من مرده بودم که هانيه عاشقم شد
«محسن
حکيم معاني، داستاننويس است و «من مرده بودم کههانيه عاشقم شد» سومين مجموعه داستان اوست که در ايام نمايشگاه کتاب منتشر شد.
گپ و گفتي داشتيم با او دربارهي اين
سومين مجموعه داستانش.»
در اين
کتاب مسئلهي مرگ
و کشتن به شکلي در همهي داستانها وجود
دارد به خصوص مرگي که از زبان يکي از قهرمانها دستور آن داده ميشود. بکش! چرا، چرا اين قدر خشن؟
چه اشارهي جالبي واقعاً نميدانم چرا! در يکي از جلسات نقد آقاي قليپور هم همين را گفت، که در تمام داستانهاي تو مرگ هست. بعد من خودم متوجه شدم. من اصلاً عامدانه اينها را در داستانها نياوردم که مثلاً تمام داستانهاي يک مجموعه بر محور مرگ باشد. چون داستانهاي اين کتاب هر کدام يک زماني نوشته شده يکي دو سال پيش يکي شش ماه قبل و حالا مخاطب آن را به عنوان يک مجموعه واحد ميخواند. در حالي که در يک زمان طولاني نوشته شده.
یک بیوگرافی از ماری کلوین، خبرنگار برجسته جنگ و یک رمان درباره روابط شخصی در بحبوبه آشفتگیهای سیاسی موفق شدند جوایز قدیمیترین جایزه ادبی بریتانیا را که صد سال از عمر آن میگذرد از آن خود کنند.
گفتگو با پوریا عالمی با عنوان «من محصول یک برهوتم» با آزما در شماره ۱۴۰، شهریور ۹۸: «من محصول یک برهوتم» این عنوان گفتگوی آزما با پوریا عالمی طنزنویس است. گفتگویی که از طنز آغاز می شود و ادامه اش می رود تا مسیر فرهنگ و ادبیات و هنر و…تا برهوت.