بازديد : 
دسته: 
مايكل اونداتيه، شاعر و نويسنده و جستارنويس كانادايي است. او با سرودن شعر قدم در دنياي ادبيات گذاشت و با انتشار داستان «مجموعه آثار بيلي بچه» مورد استقبال منتقدان قرار گرفت. اما كتابي كه طرفداران سينما هم با آن آشنايي دارند، رمان «بيمار انگليسي» (۱۹۹۲) است كه آنتوني مينگلا، كارگردان انگليسي، نسخه سينمايي آن را روي پرده برد. در متن پيش‌رو كه از مصاحبه نيويورك‌تايمز با اونداتيه انتخاب شده است، با كتاب‌ها و نويسندگان مورد علاقه او آشنا مي‌شويم.
🔷 چه كتاب‌هايي روي ميز عسلي‌تان است؟
در حال بازخواني چند شاهكار قديمي مانند «قطار» از ژرژ سيمنون، «يك ماه در روستا»ي جوزف لويد كار و «همسر مارتين گوئر» نوشته جانت لوييس هستم. همچنين در حال كشف دو كتاب جديد هستم: «كارمند آبي‌پوش» نوشته ديون برند كه بخشي از آن شعر، بخشي خاطره و بخشي از آن هنر شاعري است و «سپس هيچ شاهدي نبود» از پي. آهيلان است كه زمان اشعارش در جافناي سريلانكا و در دوران جنگ است.
🔷 آخرين كتاب شاهكاري كه خوانديد چه بود؟
در واقع هنوز هم در حال خواندنش هستم. كتاب «تاريخ طبيعي و دوران باستان سلبورن» نوشته گيلبرت وايت كه ناشر كوچك «ليتل تالر بوكس» در دورست منتشر كرده است؛ اين نشر كتاب‌هاي نسخه كاغذي بزرگي درباره طبيعت دارد. كتاب در سال ۱۷۹۸ نوشته شده و حال‌وهوا و بسياري از ويژگي‌هاي يك رمان انگليسي بزرگ را در خود دارد به جز اينكه آب‌وهوا و چشم‌اندازها جايگزين خانواده بنت شده‌اند. همچنين ورود فصلي حشره‌هاي مهمان را بدون ذره‌اي خطا توضيح داده است. نوشتار وايت با توصيف‌هايش از بازگشت باران و توفان يا پرسه‌زني‌هاي آرام لاك‌پشت زميني، ادبيات شاهكار با سبكي تكامل‌يافته است و هر تنابنده‌اي را با صفت‌هاي نغزي به تصوير كشيده است.
🔷 كدام نويسنده – رمان‌نويس، جستارنويس، خاطره‌نگار، شاعر- را كه اين روزها مي‌نويسد، تحسين مي‌كنيد؟
كتاب‌هاي خوشبخت هرگز نمي‌ميرند. خب، ويلا كاتر، جوزف روث، ميويس گالانت، رابرت كريلي، توماس ترانسترومر، پنه‌لوپه فيتزجرالد، لورين نيي‌دكر و دِرِك والكوت هنوز همراه من هستند و آنها را از روزمرّگي‌هاي شلوغ صنعت نشر دور و در امان نگه داشته‌ام. تعداد هم‌نسل‌هاي محبوبم آنقدر زيادند كه نمي‌توان اينجا ذكر كرد اما برخي از آنها شامل: گراهام سوييفت «سرزمين آب»، «زندگي خيالي» از ديويد ميلوف، «اسامي» و «ليبرا» نوشته دان دوليلو، «شهر چاق» نوشته لئونارد گاردنر، «خانه گِرد» از لوييس اندريچ، «روياهاي قطار» از دنيس جانسون. مقالات آني ديلارد و دونالد ريچي. همچنين شاعراني مثل دان پترسون، فيليس وب، كارن سولي، كو اوون، برندا هيلمن و «خاطرات» آليس اوسوالد.
نوشته: 
ژانویه 17th, 2019 
