دوستداران آرتور رمبو پس از گذشت ۱۲۷ سال از درگذشت شاعر محبوبشان، هنوز نامههایی را بر سر مزار او میفرستند و گاه در انتظاری طولانی برای دریافت جواب میمانند.
ایبنا: به نقل از روزنامه فیگارو-آرتور رمبو، شاعر مطرح فرانسوی و بنیانگذار شعر مدرن، ۱۲۷ سال پیش در سن ۳۷ سالگی از دنیا رفت. هنوز اما پس از گذشت بیش از یک قرن از درگذشت او، دوستداران او نامههایی را خطاب به شاعر محبوبشان داخل صندوقی که مخصوص او بر سردر ورودی گورستان شهر شارلویل مزیر، زادگاه نویسنده نصب شده میاندازد و حرفهای دلشان را صمیمانه با او در میان میگذارند.
برنارد کولین، نگهبان این گورستان که از ۳۷ سال پیش مسئولیت نگهبانی از این مکان را بر عهده داشته، با دقت و وسواس ویژهای همه نامههای موجود در این صندوق کهنه را که در اثر گذشت زمان به رنگ زرد درآمده حفظ کرده و میگوید «دست کم هفتهای دو یا سه نامه برای آرتور به این مکان فرستاده میشود.»
بر روی برخی از این نامهها میخوانیم: «به رمبوی خودم، به تو همه زندگیام» و یا «رمبو گرچه دیگر این جا نیستی اما بدان که در سراسر زندگیام تو را عاشقانه دوست خواهم داشت» و گاهی نیز شعرهایی از میان شاعرانی ناشناس خطاب به شاعر محبوب فرانسوی در میان این نامهها دیده میشود.
برخی نامهها از انتظاری طولانی برای جواب خبر میدهند: «من عاشق تو هستم. اما هرگز هیچ جوابی برای نامههایم دریافت نکردم. دیگر دارم صبرم را از کف میدهم.» و یا «امید که دیگر این نامه به دست تو برسد.»
او میگوید گاهی نامههایی را باز میکند که از خواندنشان وحشتزده میشود «برخی چنان صمیمانه رنجهای زندگیشان را مانند دوستی بسیار صمیمی با او در میان میگذارند که گویی رمبو هنوز زنده است.»
گذشته از نامهها، عده بسیاری از دوستداران رمبو که در میان آنها افراد مشهوری چون پتی اسمیت، خواننده و ترانهسرای امریکایی، و دومینیک دو میلپن، نخستوزیر فرانسه در سال ۲۰۰۵ دیده میشوند به طور مرتب بر سر مزار شاعر محبوب فرانسوی حاضر میشوند و گاه مدتی طولانی کنار او به نوشتن میپردازند.
اگرچه شهر شارلویل مزیر در فاصله سالهای ۱۹۵۰ تا ۱۹۶۰ میلادی چندان روی خوشی به شاعر فرانسوی نشان نمیداد اما حالا شهرتش را به لطف توریستهای مختلفی که از سراسر جهان برای دیدن او میآیند تمام و کمال مدیون اوست. لوسیل بنیل، مدیر موزه رمبو میگوید «رمبو در یک کلام جاودانه است. او جیم مورسیون شارلویل مزیه است.»
آرتور رمبو از شاعران فرانسوی بود که شعر گفتن را خیلی زود و از دوره دبستان آغاز کرد و در سنین نوجوانی به اوج خلاقیت و نبوغ شعری خود دست یافت. در سال ۱۸۷۰ میلادی نخستین اشعار او به فرانسوی منتشر شد. با اینهمه پس از ۲۱ سالگی به دلایلی نامعلوم شعر گفتن را برای همیشه کنار گذاشت. رمبو را بنیانگذر شعر مدرن در فرانسه میشمارند که اشعارش الهامبخش نویسندگان و هنرمندان بسیاری در قرن بیستم از جمله پیکاسو، باب دیلن، ولادیمیر ناباکوف، هنری میلر و پتی اسمیت بوده است.