مرد نمایشنامه نویس و نویسنده خودش هم هنوز نمیداند دقیقا چه چیزی او را به نگارش زندگی نامهاش سوق داد ولی هر چه بود، داستان زندگی او حالا دیگر شنیدنی هم شده است.
خسرو حکیم رابط جزو معدود نویسندگانی است که برای نوشتن زندگینامه خودش دست به قلم شده. او سالها پیش خاطرات خود را از سالهای دور و نزدیک در کتابی با نام «روز هفتم» نوشته است و حالا نسخه صوتی همین کتاب منتشر شده.
حکیم رابط درباره این اثر به ایسنا میگوید: نسخه صوتی این کتاب با صدای خود من تهیه شده و پسرم آزاد که موزیسین و شاعر است، برایش موسیقی انتخاب کرده است.
به گفته او، این کتاب صوتی توسط شرکت نوار تهیه شده و در سایت این شرکت به نشانی www.navaar.ir منتشر شده است.
این نمایشنامهنویس و فیلمنامهنویس کازرونی که پیشتر انتشار آثارش را به نشر روزبهان سپرده بود، خبر میدهد که چاپ تازه کتاب «روز هفتم» از سوی یک ناشر جدید منتشر خواهد شد.
حکیم رابط پیش از این درباره نگارش کتاب «روز هفتم» گفته است: غروب یکی از روزهای جمعه بدجوری دلتنگ بودم. به کتابخانهام رفتم که در زیرزمین خانه بود. یکی از دوستانم دفترچه قطوری داده بود تا در آن داستان بنویسم. به او گفته بودم من که داستاننویس نیستم، حالا اگر فیلمنامه یا نمایشنامه بود، باز یک چیزی. ولی او گفته بود هرچه دلت خواست بنویس.آن غروب جمعه که دلم خیلی تنگ بود، خودم را سپردم به دست ذهنم و دستم. نیم ساعتی چشمانم را بستم و بعد ناگهان خودش آمد…
در این کتاب همه جور خاطره آمده است؛ از مرگ پدرش تا کنگره دانشجویان در ورشو یا گردهمایی جهانی جوانان دموکرات و …
این خاطرهها البته توالی زمانی هم ندارند ولی همه به زمان حال نوشته شدهاند و بعضی آن چنان غمانگیز هستند که نویسنده موی سپید کرده میگوید با هر بار گوش کردن به آنها، بغض خودش هم میترکد و طاقت دو بار شنیدنش را ندارد.