بازديد : 
دسته:
غلامرضا امامی معتقد است، بی‌شک نام بلند آنا وانزان، مترجم و ایرانشناس ایتالیایی، بر قله ترجمه ادبیات فارسی به ایتالیایی برجای می‌ماند.
غلامرضا امامی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، گفت: با دریغ و درد در ایام زادروز حضرت مسیح (ع) و آغاز سال نو میلادی، بانوی بزرگ ادبیات که در معرفی آثار بانوان ایرانی به زبان ایتالیایی سهم شایسته‌ای ایفا کرد، در ۶۵ سالگی درگذشت. آنا وانزان، مترجم و ایرانشناس ایتالیایی، در ونیز متولد شد و مدرک لیسانس زبان‌ها و فرهنگ‌های شرقی خود را از دانشگاه «Ca ’Foscari» ونیز و مدرک دکترای مطالعات خاورمیانه خود را از دانشگاه نیویورک گرفت. او بعد از بازگشت به ایتالیا به فراگیری زبان فارسی به جد و جهد همت گماشت. فارسی را به روانی و رسایی آموخت. و در حقیقت این بانوی فرهیخته پلی شد برای معرفی آثار داستانی بانوان فارسی زبان ایرانی به جامعه ادبی ایتالیا.
این نویسنده و مترجم، با اشاره به اینکه آنا وانزان، کتاب‌های زیادی را به زبان ایتالیایی ترجمه کرده، افزود: او سال‌ها با همتی به بلندای کوه‌ها و به ژرفای دریاها به ترجمه شاهکار بانوی بزرگ داستان‌نویس ایرانی، زنده‌یاد سیمین دانشور اشتغال داشت و خوشبختانه سالی پیش کتاب «سووشون» به زبان ایتالیایی منتشر شد. و به برکت ترجمه شیوا و رسای وی ایتالیایی‌ها و غربی‌ها با شاهکار ادبیات فارسی ایران آشنا شدند.
وی ادامه داد: هر ایتالیایی که ترجمه کتاب «سووشون» را بخواند گمان می‌برد که سیمین دانشور به ایتالیایی این کتاب را نوشته است. هرگز این شاهکار بوی ترجمه نمی‌دهد و این نشانی از چیره دستی آنا وارزان به ادبیات فارسی و ایتالیایی است. بی‌شک نام بلند او بر قله ترجمه ادبیات فارسی به ایتالیایی برجای می‌ماند.
امامی در ادامه بیان کرد: چندی از وی بی‌خبر بودم اما از ایمیل‌هایی که می‌فرستاد، متوجه شدم که حال خوشی ندارد. دریغ و درد که در این سال‌ها سه چهره نامی را که همچون مثلثی کمر به ترجمه و بازگردان آثار فرهنگی ما در ایتالیا داشتند، از کف دادیم. نخست بانو فلیچیتا فرارا، که با پی‌ریزی انتشارات سی‌و‌سه پل، آثار بسیار سترگی را به ایتالیایی برگرداند و همچون سی‌وسه‌پل اصفهان با خشت واژه‌ها ایران را به ایتالیا پیوند دارد.
وی افزود: دومین چهره که به ناگاه چشم از جهان فروبست چنگیز داورپناه، استاد ادبیات فارسی دانشگاه رم بود. از بخت خوش آخرین ترجمه زیبای وی از نویسنده نامی ایتالیایی، جانی روداری، با نام «روزی که در میلان از آسمان کلاه می‌بارید» به زیبایی و نفاست و با رعایت حق کپی‌رایت از سوی نشر هوپا منتشر شد و وی پیش از خاموشی‌اش از نشر این کتاب به فارسی بسیار خرسند بود. و اکنون، داغدار بانو آنا وانزان هستیم.
امامی همچنین یادآور شد: آنا وانزان، استاد اسلام شناسی و ادبیات فارسی در دانشگاه نیویورک بود و چندین کتاب نفیس نیز نشر داد ازجمله تالیف کتاب «دختران شهرزاد؛ نویسندگان زن ایرانی از قرن نوزدهم تا دوران معاصر». و گذشته از ترجمه کتاب «بوف کور» آخرین ترجمه وی که اخیرا از سوی انتشارات «بریوسکی» نشر یافت، کتاب «دایی جان ناپلئون» نوشته ایرج پزشکزاد نیز اخیرا از سوی انتشارات «بریوسکی» نشر یافته است.
این نویسنده و مترجم با اشاره به اینکه ایران میهن دوم آنا وانزان بود، گفت: او سفرنامه زیبایی نیز به ایران دارد که با نام «Viaggio Sentimentale In Iran» منتشر شده است.
امامی در ادامه بیان کرد: هنگامی که ترجمه داستان‌های کوتاه زنده یاد سیمین دانشور با نام «به کی سلام کنم» را به پایان بردم و برای اظهار نظر به پیشنهاد مدیر انتشارات بریوسکی با آنا وانزان صحبت کردم. او مهربانانه به نشر ترجمه این داستان‌های کوتاه زنده یاد سیمین دانشور با من سخن گفت و جای خالی این داستان‌های کوتاه را در ادبیات معاصر ایتالیا یادآور شد.
به گفته امامی، نمی‌توان در این روزها سهم بزرگ آنا وانزان را بی‌مزد و بی‌عنایت در راه گسترش ادبیات معاصر فارسی از یاد برد.
نوشته: 
دسامبر 27th, 2020 
