وب سایت مجله آزما |AzmaOnline.Com

گفت و گو با هادی مرزبان در شماره ۷۳ مجله آزما: آن شب وقتي رادی را ديدم فهميدم آن عظمت فيزيكي كه در تصور من بود. همه در روح او جمع شده بود و الان بعد از حدود ۲۷ سال و بيش از چهل و چند سال كار حرفه‌اي به اين جا رسيدم كه افتخار مي‌كنم بگويم من رادي را خيلي خوب مي‌شناسم در واقع قلم رادي را خيلي خوب مي‌شناسم. در واقع از همان شب سال ۱۳۶۲ كه پي ريزي نمايش پلكان شروع شد وارد دنياي افكار رادي شدم. انگار كه قرار بود پله پله وارد اين دنيا بشوم و شروع كارمان با اين نمايش خودش استعاره‌اي بود براي اين آشنايي طولاني و حالا با توجه به حرف‌هاي خود رادي مي‌توانم اين ادعا را بكنم. گاهي ريزه كاري‌هايي را كه من در اجرا مي‌گذاشتم مي‌ديد و تاييد مي‌كرد و هميشه‌ مي‌گفت تو در كارت شيطنت‌هايي داري كه بايد گشت و پيدا كرد و كار را شيرين مي‌كند. او به من اجازه‌ي اين جور كارها را مي‌داد در صورتي كه حتي اجازه‌ي جا به جايي يك خط از كارش را به هيچ كس نداد و او در كتابش هم گفته من و مرزبان هيچ وقت با هم اختلافي نداشتيم.

ادامه مطلب

سال ها پیش محمدرضا اصلانی سینما گر مطرح ایران که در عین حال گرافیست هم هست گفتگویی داشت با زنده یاد مرتضی ممیز. گفتگویی که سال ها بعد از انجامش برای نخستین بار در شماره ۱۰۷ مجله آزما، دی ماه ۹۳ چاپ شد.

ادامه مطلب

ابتدا تعريفي از طنز ارائه مي‌کنم، طنزواژه‌اي آشنا نماست. به اين مفهوم که معمولاً بيشتر مردم با مفهوم کلي طنز آشنا هستند. در فرهنگ و ادب ايراني ماهيت مفهوم طنز با عناصري چون خنديدن، مسخره کرده، سرزنش کردن، غيرصريح انتقاد کردن، کنايه زدن، به رمز و پوشيده سخن گفتن و معاني در همين قلمرو همراه است. البته کاربرد طنز از منظر انواع ادبي در مقابل واژه‌هايي همچون satire و Irony و humor و wit و … محصول دوران جديد است. کاربرد واژه‌ي طنز و به معني امروز آن محصول آشنايي ايرانيان با تاريخ ادب و فرهنگ مغرب زمين است که بر اثر ترجمه‌ي آثار ادبي طنزنويسان مغرب زمين به زبان فارسي مصطلح شده است و شايد بيش از نيم قرن از آن نمي‌گذرد.

ادامه مطلب

مصاحبه آزما با کامبیز درم بخش با عنوان «گفتن با زبان» در شماره ۱۴۰ آزما، شهریور ۹۸ : کامبیز درم بخش بیش از نیم قرن است که کاریکاتور می کشد. ۶۲ سال و امروز کاریکاتوریستی جهانی است.
از نظر او کاریکاتور حرف زدن با زبان بدن است. گفتن یک دنیا حرف با چند خط ساده.
او می گوید: سال‌هاست که کارهاي من و کاريکاتورهايي که مي‌کشم فراتر از مسايل روز است. يعني تاريخ مصرف ندارد. درواقع کار من، نوعي حرف زدن با زبان بدن است و آن‌چه مي‌توان با اين زبان گفت وقتي ارزشمند است که فراتر از زمان و مکان باشد. مثلاً چارلي چاپلين حرف‌هايش را با «زبان بدن» مي‌زند و احساسش را منتقل مي‌کند حرفي که او مي‌زند هدفش اين نيست که براي يک لحظه تو را بخنداند. او از چيزهايي مي‌گويد که هميشه و در هر شرايطي يک مسئله است. چارلي، در ديکتاتور بزرگ، تصويري از يک ديکتاتور به دست مي‌دهد که در هر زماني براي مخاطب قابل فهم است. او از چيزهايي حرف نمي‌زند که امروز تو را بخنداند. به هر  حال ديکتاتور هميشه ديکتاتور است و صد سال ديگر هم همين است و به همين دليل ديکتاتوري که چارلي خلق کرده در هر زماني تصوير مضحکي است و من سال‌هاست روي اين موضوعات تمرکز کرده‌ام. موضوعاتي که هميشه مسئله‌ي بشر است. جنگ هميشه مسئله‌ي بشر است. عشق و زندگي هم همين‌طور.

ادامه مطلب

گفتگو با محسن حکیم معانی درباره داستان من مرده بودم که هانيه عاشقم شد

«محسن حکيم معاني، داستان‌نويس است و «من مرده بودم که‌هانيه عاشقم شد» سومين مجموعه داستان اوست که در ايام نمايشگاه کتاب منتشر شد. گپ و گفتي داشتيم با او درباره‌ي اين سومين مجموعه داستانش.»

در اين کتاب مسئله‌ي مرگ و کشتن به شکلي در همه‌ي داستان‌ها وجود دارد به خصوص مرگي که از زبان يکي از قهرمان‌ها دستور آن داده مي‌شود. بکش! چرا، چرا اين قدر خشن؟

چه اشاره‌ي جالبي واقعاً نمي‌دانم چرا! در يکي از جلسات نقد آقاي قلي‌پور هم همين را گفت، که در تمام داستان‌هاي تو مرگ هست. بعد من خودم متوجه شدم. من اصلاً عامدانه اين‌ها را در داستان‌ها نياوردم که مثلاً تمام داستان‌هاي يک مجموعه بر محور مرگ باشد. چون داستان‌هاي اين کتاب هر کدام يک زماني نوشته شده يکي دو سال پيش يکي شش ماه قبل و حالا مخاطب آن را به عنوان يک مجموعه واحد مي‌خواند. در حالي که در يک زمان طولاني نوشته شده.

ادامه مطلب

گفتگو با پوریا عالمی با عنوان «من محصول یک برهوتم» با آزما در شماره ۱۴۰، شهریور ۹۸: «من محصول یک برهوتم»
این عنوان گفتگوی آزما با پوریا عالمی طنزنویس است.   گفتگویی که از طنز آغاز می شود و ادامه اش می رود تا مسیر فرهنگ و ادبیات و هنر و…تا برهوت.

ادامه مطلب

ادامه مطلب

زمستان ۹۳ بود در تدارک ویژه نامه ای بودیم با محوریت شاملو و مرتضی ممیز و همکاری آنها در انتشار کتاب هفته و خوشه. همکاری که نقطه عطفی در زندگی ممیز بود و کاری به یاد ماندنی در تاریخ مطبوعات ایران. و به همین مناسبت گفت و گویی هم با آیدا داشتیم درباره کتاب هفته، شاملو و …

در این گفت و گو علیرضا رئیس دانا هم بود، مدیر انتشارات نگاه. آنچه می خوانید بخشی از این گفت و گوست که در شماره ۱۰۷ آزما، دی ماه ۱۳۹۳، منتشر شده.

ادامه مطلب

گفتگو با دکتر ناصر فکوهی

دکتر ناصر فکوهي از آن دسته انديشمندان است که نگاهشان به مسايل هرگز يکسويه و ناشي از تعلقات و تصورات شخصي نيست و همين امر سبب مي‌شود که که تحليل‌هايش از مسايل عميق‌تر و منطقي‌تر و همه-سوگرايانه باشد. به همين دليل بر آن شديم تا در مورد آن‌چه که مي‌توان آن را سيطره‌ي خشونت روح جوامع بشري به خصوص جامعه‌ي ايران ناميد با گفتگو کنيم که متأسفانه به دليل مشغله‌ي فراوان دکتر فکوهي ناچار اين مصاحبه در قالب ارسال پرسش و دريافت پاسخ کتبي انجام شد. و بديهي است که در پاسخ به نظرات ايشان و در مقاطعي از گفتگو جاي پرسش‌هاي ديگري که مي‌شد برآمده از پاسخ‌هاي دکتر باشد خالي ماند با اين حال، آن‌چه ايشان در پاسخ به چند پرسش کلي گفته‌اند تا حد زيادي مي‌تواند روشن‌کننده‌ي شرايط امروز باشد. هرچند که اما و اگرهايي هست که مي‌شد در مصاحبه‌اي حضوري مطرح شود و نشد.

ادامه مطلب

گفتگو با محمد رضا اصلانی

«جامعه خشمگين است. رفتارها و گفتارها و حتي نگاه مردم به يکديگر پر از خشم و عصبيت است. چرا؟ براي بازشناخت دلايل اين عصبيت اجتماعي و خشم عمومي که حاصل آن افزايش جرم و جنايت و انواع هنجارگريزي‌هاست. با محدرضا اصلاني فيلمساز و بيشتر از آن متفکري که نسبت به مسايل فرهنگي و اجتماعي حساس است گفتگو کرديم. گفتگويي اگرچه کوتاه اما تا حدي زيادي وافي به مقصود.»

ادامه مطلب