وب سایت مجله آزما |AzmaOnline.Com

يوهان ولفگانگ فون گوته كه به حافظ دلبستگي زيادي داشت، ۲۶۸ سال پيش در ۲۸ آگوست ۱۷۴۹ در فرانكفورت چشم به جهان گشود.گوته يكي از شخصيت‌هاي مطرح ادبيات آلمان و جنبش «ويمار كلاسيسيسم» در اواخر قرن هجدهم و اوايل قرن نوزدهم بود. يوهان ولفگانگ در کنار پدر و معلم خصوصي‌اش بسياري از معلومات را، از جمله زبان‌هاي لاتين، يوناني، فرانسوي، انگليسي و عبري را فرا گرفت. او بين سال هاي ۱۷۶۵ تا ۱۷۶۸ در لايپزيگ به تحصيل حقوق پرداخت و در آن‌جا به اشعار «کريستين فورشتگوت گلرت» علاقه پيدا کرد. پس از سال ۱۷۶۸، گوته به زادگاه‌اش بازگشت و مدتي نيز در دارمشتات بود. گوته پس از اينکه تعدادي از آثار بزرگش را به پايان رساند، سال ۱۷۷۵ به وايمار رفت و در آن‌جا بين سال‌هاي ۱۷۷۶ تا ۱۷۸۶ ( حدود ۱۰ سال) وزير حکومت شد. سپس  تا سال ۱۷۸۸ به ايتاليا رفت و در آن‌جا به تحصيل هنر و مجسمه‌سازي باستاني پرداخت. او خود را از جمله با کارهاي «ميکل آنژ» و «رافائل» مشغول کرد. آثار او در حوزه‌هاي متعددي چون: ادبيات، شعر، نمايش‌نامه، علوم، نقاشي، نظريه‌پردازي و انسان‌شناسي برجسته هستند. شاهكار او كه به ‌عنوان يكي از بهترين‌هاي ادبيات جهان محسوب مي‌شود، شعر دراماتيك «فاوست» است. از ديگر آثار برجسته‌ي او از رمان نامه‌وار «غصه‌هاي ورتر جوان» يا رمان نيمه شرح‌حال «خويشاوند اختياري» مي‌توان نام برد. تأثير گوته در سرتاسر اروپا گسترش يافته بود و آثارش در قرن بعد از او، منبع اوليه‌ي اطلاعات در زمينه‌هاي موسيقي، شعر، نمايش‌نامه و فلسفه بوده‌اند. از او به عنوان مبتكر مفهوم ادبيات جهاني نام مي‌برند، كه در ادبيات‌هاي انگليس، فرانسه، ايتاليا، يونان كلاسيك و ايران علاقه‌مندان زيادي داشت. تأثيري كه گوته در فلسفه‌ي آلمان داشت، قابل سنجش نيست؛ به خصوص تأثيري كه بر نسل كساني چون: «هگل» و «شلينگ» داشت. او در زمينه‌ي علمي نيز بسيار فعاليت داشت و «داروين» را از خود متأثر كرده بود. گوته از همان كودكي تحت آموزش پدر و معلمان خصوصي‌اش، به فراگيري درس در همه‌ي زمينه‌ها، به ويژه زبان‌هاي لاتين، يوناني، فرانسوي و انگليسي پرداخت. گرچه علاقه‌ي فراوانش او را به سمت نقاشي برد؛ اما خيلي زود به ادبيات گرايش پيدا كرد و به آثار «هومر» و «فردريش گوتليب كلوپشتوك» علاقه‌مند شد. گوته بين سال‌هاي ۱۷۶۵ تا ۱۷۶۸ به تحصيل در رشته‌ي حقوق در لايپزيك پرداخت؛ اما بيش‌تر در كلاس‌هاي شعر «كريستيان فورشتگوت گلرت» شركت مي‌كرد. در سال ۱۷۷۰، اولين مجموعه‌ي‌ شعرش را با نام «آنت» به صورت بي‌نام منتشر كرد. مهم‌ترين اثر گوته قبل از آن‌كه در سال ۱۸۰۶ به «ويمر» برود، تراژدي «گوتس فون برليشينگن» در سال ۱۷۷۳ بود، كه اولين كاري بود كه براي او شهرت به ارمغان آورد. آثار شعري گوته نيز به ‌عنوان يك الگو براي جنبش شعر آلمان به‌ نام «برون‌گرا» استفاده مي‌شدند و سروده‌هاي وي، الهام‌بخش موسيقي‌دانان بزرگي چون «موتزارت» و «بتهوون» شدند. پس از مرگ همسر گوته، کريستيان، در سال ۱۸۱۶، خود او نيز پس از ۱۶ سال بر اثر عفونت ريوي در شهر وايمار درگذشت و در همان‌جا به خاک سپرده شد. گفته مي‌شود آخرين گفته شاعر پيش از مرگش، «نور بيشتر» بود. او الهام‌بخش افرادي چون: «گونتر گراس»، «شوپنهاور»، «هگل»، «نيچه»، «كاسيرر»، «ويتگنشتاين» و «چارلز داروين» بود.

ادامه مطلب