بازديد : 
دسته: 
« ﺑﺎﻧﻮﯾﯽ ﮐﻪ ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦﻣﺎﻩ ﺑﻪ ﺩﻧﯿﺎ ﺁﻣﺪ ﻭ ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦﻣﺎﻩ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎ ﺭﻓﺖ »
ﻭﻗﺘﯽ ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﺧﺒﺮﮔﺰﺍﺭﯼﻫﺎ ﻧﻮﺷﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ، ﻫﻤﺴﺮ ﺩﮐﺘﺮ ﺯﺭﯾﻦﮐﻮﺏ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ؛ ﮔﻮﯾﺎ ﮐﻪ ﻣﻬﻢﺗﺮﯾﻦ ﻭﯾﮋﮔﯽ ِ ﺍﯾﻦ ﺯﻥ ِ ﭘﮋﻭﻫﺸﮕﺮ، ﻫﻤﺴﺮ ِ ﺯﺭﯾﻦﮐﻮﺏﺑﻮﺩﻥ ﺍﺳﺖ ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﭘﮋﻭﻫﺸﮕﺮ ﻭ ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩﺍﯼ ﺗﻮﺍﻧﺎ ﺑﻮﺩ .
ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﻓﺎﺭﻍﺍﻟﺘﺤﺼﯿﻼﻥ ﺯﻥ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﮑﺪﻩﯼ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ِ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻭ ﺍﺯ ﻧﺨﺴﺘﯿﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩﺍﻥ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺯﻥ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻮﺩ . ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺍﺯ ﺍﻋﻀﺎﯼ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﻋﺎﻟﯽ ﻋﻠﻤﯽ ﺩﺍﯾﺮﻩﺍﻟﻤﻌﺎﺭﻑ ﺑﺰﺭﮒ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺑﻮﺩ .
ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﺍﺯ ﺍﻭﻟﯿﻦﻫﺎﯾﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮﺍﺕ ﻓﺮﺍﻭﺍﻧﯽ ﺩﺭ ﻋﺮﺻﻪ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺍﺯ ﺧﻮﺩ ﺑﺮ ﺟﺎﯼ ﮔﺬﺍﺭﺩ .
ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﺍﻭﻝ ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦﻣﺎﻩ ۱۳۰۱ ﺩﺭ ﻗﻮﭼﺎﻥ ﺩﯾﺪﻩ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻥ ﮔﺸﻮﺩ . ﺩﺭ ﺁﻥ ﺯﻣﺎﻥ ﻗﻮﭼﺎﻥ ﻣﺪﺭﺳﻪﯼ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﻪ ﻧﺪﺍﺷﺖ، ﺍﺯ ﺍﯾﻦﺭﻭ ﭘﺪﺭ ِ ﻗﻤﺮ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﻣﺘﻨﻔﺬ ﻭ ﺻﺎﺣﺐﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺷﻬﺮ ﺑﻮﺩ ﻣﺒﺎﺩﺭﺕ ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﻣﺪﺭﺳﻪﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﺍﻧﻪ ﺩﺭ ﻗﻮﭼﺎﻥ ﮐﺮﺩ ﻭ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎﺳﻮﺍﺩ ﺷﻬﺮ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﯾﺎﺳﺖ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﮔﻤﺎﺭﺩ . ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﺗﺎ ﺷﺸﻢ ﺩﺑﺴﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻣﺪﺭﺳﻪ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺳﻪ ﮐﻼﺱ ِ ﺍﻭﻝ ﺩﺑﯿﺮﺳﺘﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﻣﻌﻠﻢ ﺳﺮﺧﺎﻧﻪ ﺳﭙﺮﯼ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻣﺘﺤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﻧﻬﻢ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ ﺭﻓﺖ . ﺍﻭ ﺑﻪ ﻣﺪﺕ ﺩﻭ ﺳﺎﻝ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﺩﺍﻧﺸﺴﺮﺍﯼ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ ﺩﺧﺘﺮﺍﻥ ﻣﺸﻬﺪ ﺑﻪ ﺗﺪﺭﯾﺲ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﻫﻢﺯﻣﺎﻥ ﺑﺎ ﺗﺪﺭﯾﺲ، ﺧﻮﺩ ﻧﯿﺰ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺩﺭ ﮐﻼﺱ ﺷﺸﻢ ﺍﺩﺑﯽ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺷﺪ . ﺍﻣﺘﺤﺎﻧﺎﺕ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﻄﻊ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ ﻣﯽﺷﺪ ﻭ ﺍﯾﻦﮔﻮﻧﻪ ﺷﺪ ﮐﻪ ﻗﻤﺮ ﺑﻪ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪ . ﺍﻭ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻣﺎﻧﺪﮔﺎﺭ ﺷﺪ ﻭ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ .
ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۷ ﻣﻮﻓﻖ ﺑﻪ ﮐﺴﺐ ﻣﺪﺭﮎ ﻟﯿﺴﺎﻧﺲ ﺍﺯ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺷﺪ . ﺍﻭ ﺩﻭﺭﻩ ﻓﻮﻕ ﻟﯿﺴﺎﻧﺲ ﻭ ﺩﮐﺘﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ ﺩﺭ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﺍﻧﺸﮕﺎﻩ ﮔﺬﺭﺍﻧﺪ ﻭ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۳۷ ﻣﺪﺭﮎ ﺩﮐﺘﺮﺍﯼ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺍﺧﺬ ﻧﻤﻮﺩ .
ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﻣﺪﺕ ﺗﺤﺼﯿﻞ، ﺍﺯ ﮐﻼﺱ ﺩﺭﺱ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪ ﺑﺰﺭﮔﯽ ﻫﻤﭽﻮﻥ ﺑﺪﯾﻊﺍﻟﺰﻣﺎﻥ ﻓﺮﻭﺯﺍﻧﻔﺮ، ﻋﻠﯽﺍﺻﻐﺮ ﺣﮑﻤﺖ، ﺟﻼﻝ ﻫﻤﺎﯾﯽ، ﻣﺤﻤﺪ ﻣﻌﯿﻦ، ﺫﺑﯿﺢﺍﻟﻠﻪ ﺻﻔﺎ، ﺍﺣﻤﺪ ﺑﻬﻤﻨﯿﺎﺭ ﺑﻬﺮﻩﻫﺎﯼ ﻓﺮﺍﻭﺍﻥ ﺑﺮﮔﺮﻓﺖ .
ﺭﺳﺎﻟﻪﯼ ﺩﮐﺘﺮﺍﯼ ﻭﯼ ﺩﺭﺑﺎﺭﻩ ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ ﻭ ﺍﻧﺠﯿﻞ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﺑﻌﺪﻫﺎ ﺑﺎ ﻋﻨﻮﺍﻥ « ﭼﻬﺮﻩﯼ ﻣﺴﯿﺤﯿﺖ ﻭ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﺁﻥ ﺩﺭ ﺍﺩﺑﯿﺎﺕ » ﻭ ﭘﺲ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺑﺎ ﻧﺎﻡ « ﭼﻬﺮﻩﯼ ﻣﺴﯿﺢ ﺩﺭ ﺍﺩﺏ ﻓﺎﺭﺳﯽ » ﻭ ﺩﺭ ﻗﺎﻟﺐ ﮐﺘﺎﺏ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ ﺭﺳﯿﺪ . « ﺩﺭﺟﻪﯼ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺧﻮﺏ » ﻧﺘﯿﺠﻪﯼ ﻧﺒﻮﻍ ﻭ ﺗﻼﺵ ﻭ ﭘﺸﺘﻮﺍﻧﻪ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﺧﺬ ﺩﮐﺘﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۳۷ ﺑﻮﺩ .
ﺑﺎﻧﻮ ﺭﻭﺍﻧﺸﺎﺩ ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ﺩﺭ ﮔﻔﺖﻭﮔﻮﯾﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﺁﺷﻨﺎﯾﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﺎ ﺯﺭﯾﻦﮐﻮﺏ ﭼﻨﯿﻦ ﺳﺨﻦ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ؛
ﺯﺭﯾﻦﮐﻮﺏ ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻓﻮﻕﺍﻟﻌﺎﺩﻩﺍﯼ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺧﻮﺩﺵ ﻧﯿﺰ ﺍﺯ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﺧﻮﺏ ﺑﻪ ﺣﺴﺎﺏ ﻣﯽﺁﻣﺪﻩ ﺍﺳﺖ . ﺩﺭ ﺑﺮﺧﯽ ﺩﺭﺱﻫﺎ ﺍﺯ ﺯﺭﯾﻦﮐﻮﺏ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺑﯿﺶﺗﺮ ﮐﻼﺱﻫﺎ ﺑﺎ ﯾﮏﺩﯾﮕﺮ ﻫﻢﮐﻼﺱ ﺑﻮﺩﻩﺍﻧﺪ . ﻭﯼ ﺍﯾﻨﻄﻮﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽ ﺩﻫﺪ : « ﻭﻗﺘﯽ ﺍﺯ ﻣﻦ ﺧﻮﺍﺳﺘﮕﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩ، ﻗﺒﻮﻝ ﮐﺮﺩﻡ ﻭ ﻫﻤﺮﺍﻩ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺑﻪ ﻣﺸﻬﺪ ﭘﯿﺶ ﭘﺪﺭ ﻭ ﻣﺎﺩﺭﻡ ﺭﻓﺘﯿﻢ . ﻭﻗﺘﯽ ﺑﻪ ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺘﻢ ﺁﻗﺎﯼ ﻋﺒﺪﺍﻟﺤﺴﯿﻦ ﺯﺭﯾﻦﮐﻮﺏ ﮐﻪ ﺍﻫﻞ ﻋﻠﻢ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﺍﺳﺖ ﺍﺯ ﻣﻦ ﭼﻨﯿﻦ ﺧﻮﺍﻫﺸﯽ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ، ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺖ : ﻣﻦ ﻣﻘﺎﻻﺕ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﻮﺍﻧﺪﻩ ﺍﻡ . ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺑﺎﯾﺪ ﭘﯿﺮﻣﺮﺩ ﺑﺎﺷﺪ . ﮔﻔﺘﻢ : ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻓﻘﻂ ۳۰ ﺳﺎﻟﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ . ﭘﺪﺭﻡ ﮔﻔﺖ : ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﺍﯾﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪﻫﺎ ﭘﺨﺘﻪ ﺗﺮ ﺍﺯ ﺁﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﻨﺪ؛ ﻫﻤﻪ ﺍﯾﻦ ﺭﺍ ﻣﯽﮔﻔﺘﻨﺪ . »
ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺑﺎﻧﻮ ﻗﻤﺮ ﺁﺭﯾﺎﻥ ۲۳ ﻓﺮﻭﺭﺩﯾﻦﻣﺎﻩ ﺳﺎﻝ ۱۳۹۱ ﺩﺭ ﺳﻦ ۹۰ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﻭ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻗﻄﻌﻪﯼ ﻫﻨﺮﻣﻨﺪﺍﻥ ﺑﻬﺸﺖ ﺯﻫﺮﺍ ﺑﻪ ﺧﺎﮎ ﺳﭙﺮﺩﻧﺪ .
« ﻧﺎﻣﺶ ﺳﺒﺰ ﻭ ﻣﯿﺮﺍﺛﺶ ﺳﺮﺑﻠﻨﺪ ﻭ ﺟﺎﻭﯾﺪ»
داستان ایرانی
نوشته: 
آوریل 15th, 2018 
