بازديد : دسته: یادداشت ها
روز جمعه دوم بهمن ماه جامعه فرهنگي ايران ابوالحسن نجفي را از دست داد. فرهيخته مردي که رفتناش نه فقط جامعه فرهنگي، که کليت فرهنگ و تلاشگران عرصه فرهنگ معاصر را با ضايعهاي روبرو کرد ضايعه اي که بيترديد زخم برجاي مانده از آن تا ساليان ناپيدا التيام نخواهد يافت زخمي که عمق و وسعت آن زماني به درستي ديده خواهد شد که دريابيم جاي خالي او به سادگي پر نميشود. چنان که جاي خالي شماري ديگر از چهرههاي درخشان فرهنگي که در اين سالها و سالهاي پيشتر رفتند هنوز و همچنان خالي مانده است و بيم و هراس از خالي ماندن اين حفرههاي پرناشدني هر بار که ستارهاي از آسمان ابرآلود هنر و فرهنگ اين سرزمين به مغاک خاک ميرود دل اندکشمار مردماني را که هنوز و در کنار دغدغههاي روزمره به آينده فرهنگي زادبومشان ميانديشند ميلرزاند، به سختي.