در شصتمین سالروز درگذشت آلبر کامو بررسی شد
میگویند آلبر کامو طرز فکر خاص خودش را داشت، عدهای «بیگانه» و عدهای دیگر «طاعون» را مبنای فکری این نویسنده فرانسوی میدانند، این درحالی است که پرویز شهدی میگوید: کامو بین دو مرحله بدبینی و خوشبینی گام برمیدارد.
با حکم بهزاد صدیقی (دبیر دومین جشنواره تئاتر اکبر رادی)، اعضای گروه داوری بخش مسابقه نمایشنامهنویسی متشکل از محمد چرمشیر، علی عابدی و مهدی کوشکی انتخاب و معرفی شدند.
گزارشی از نقد و بررسی بهار الماسی
نشست نقد و بررسی «منظومهی بیقطر و قد» و «یک سر و هزار صدا»، دفترهای شعر بهار الماسی برگزار شد. رزا جمالی درباره این اثارگفت: ادبیات زنانه در ایران متکی بر سنت شفاهی بوده و پیشینه مکتوبشدن این آثار بسیار کم است و متاسفانه باور غلطی در دوران مدرن رایج شده که اگر قرار است زنی بنویسد باید از هر نقش سنتی که بر عهده او گذاشته شده فاصله بگیرد، ااما بهار الماسی درشعرش به این باور غلط توجه نکرده و به عنوان مثال در«یک سر و هزار صدا» سرگذشت خود من و وجوه گوناگون زن بودنش از جمله نقش مادری را به تصویر کشیده است.
در راستای سیاستهای اخیر موزه «لوور» پاریس برای کاهش تعداد بازدیدکنندگان و جلوگیری از ازدحام جمعیت، شمار بازدیدکنندگان این موزه به ۹.۶ میلیون نفر در سال ۲۰۱۹ کاهش یافت .
رمان «درویشخان» که اثری عاشقانه درباره موسیقی به شمار میرود به قلم حسن هدایت منتشر شد. در این رمان از زبان راویان مختلفی از جمله قمر فرزند درویش خان، ماژور اسماعیل خان از مسئولان بخش موزیک بریگارد قزاق در ایران عصر پهلوی اول و قاجار، واهاک طرطوسیان از ارامنه گرجستانی مهاجر به ایران و برخی دیگر از دوستان و اساتید درویش خان شرحی از زندگی این موسیقیدان بزرگ ایرانی روایت شده است.
گفتوگو با امامی
غلامرضا امامی، نویسنده و مترجم پیشکسوت کشور نوشتن برای کودکان را مستلزم رعایت ظرافتهای خاصی از جمله زیبایی، روانی و رسایی زبان و متن داستان دانست و گفت: درک متن برای کودکان و نوجوان نباید نیازمند رجوع به فرهنگ لغت باشد.
گفتوگو با نویسنده کتاب «اجراهای اعتراضی زنان در قاجار»
آلما گشتاسب، نویسنده و پژوهشگر کتاب «نمایشگران پردهنشین: اجراهای اعتراضی زنان قاجار» نمایشهای زنانه در دوره قاجار را کنش اعتراضی زنان نسبت به قواعد جامعه پدرسالار قاجاری خواند و گفت: لحن اعتراضی زنانه نهفته در این بازیها کاملاً درونی و برآمده از تجربه زیست زنانه است و زنان در میان این محدودیتها، در زندگی روزمرهشان صاحبان قدرت را به نقد میکشانند.
اثر دیگری از میسل بوسی
رمان پلیسی «”نیلوفرهای آبیِ” سیاه» نوشته میشل بوسی با ترجمه عباس آگاهی توسط انتشارات جهان کتاب منتشر و راهی بازار نشر شد. رمان مورد نظر اتفاقی است که از ۱۳ تا ۲۵ ماه مه ۲۰۱۰ در دهکده ژیورنی جریان دارد و از پیش چشم و خیال پیرزن پشت پنجره میگذرد. این روایت، آدمهایی را در گذشته و حال به یکدیگر میرساند. از طرفی در قصه، سربازرس سرناک هم حضور دارد که با صحنه قتلی شبیه به یک تابلوی نقاشی مواجه شده و پیدا شدن کارت پستال «نیلوفرهای آبی» اثر کلود مونه در جیب مقتول، باعث ارتباط داستان با همان دختر ۱۱ ساله میشود…
گفتوگو با صحرا کریمی، فیلمساز ایرانی – افغانستانی
«فیلم ساختن در افغانستان چالشهای زیادی دارد؛ باید تصمیمات سختی بگیری. ممکن است طرد شوی یا حتی مجبور باشی بین تجربه حس مادری و فیلمساز بودن، یکی را انتخاب کنی. اما من مطمئنم راهم را درست انتخاب کردم و باید فیلمساز میشدم، نه هیچ چیز دیگری.»