وقتي پا در اين خيابان شلوغ ميگذاريد، تصورش دشوار است که بدانيد اين خيابان «ناصرخسرو» زماني يکي از خيابانهاي مهم تهران عصر ناصرالدينشاه بود، اما وقتي ذهن و چشمها به شلوغي عادت ميکند، پيدا کردن نشانههاي اين اهميت دشوار نيست، ساختمان کاخ گلستان، ساختمان شمسالعماره و قدري آن طرفتر ساختمان مغموم دارالفنون است، ساختماني که بخشي از بار مدرن شدن ايران را به دوش کشيد. باز هم از اين نشانهها در ناصرخسرو بسيار است، اما من اين ميان به دنبال ردپاي تکيه دولت هستم، ساختماني که ديگر نيست و براي يافتن رد و نشاني از آن ابتدا بايد منابع دوره قاجار را زير و رو کنيد تا دريابيد که تکيه دولت چه بود و چه شد؟ براي پيدا کردن همه نشانههاي تکيه دولت با دکتر محمدحسن سمسار تلفني صحبت کردم مرا به مقالهاش در کتاب «شبيه و آيينه» ارجاع ميدهد و پس از چند روز مطالعه کتاب باز هم به دکتر سمسار زنگ ميزنم و با طرح سوالاتي نظراتش را درباره جزئيات بيشتري از تکيه دولت جويا ميشوم، خوشبختانه حافظه استاد خوب است و با اينکه مدت زيادي از تحقيق درباره تکيه دولت گذشته اما ميتوانند در اين رابطه اظهار نظر کنند .