محمد قاسمزاده با بیان اینکه الان زمانش نیست به کرونا بپردازیم، میگوید: باید ابعاد مختلف این بحران مشخص شود و با تأمل به سمت آن رفت وگرنه نتیجهاش میشود یک کتاب بازاری.
محمد قاسمزاده با بیان اینکه الان زمانش نیست به کرونا بپردازیم، میگوید: باید ابعاد مختلف این بحران مشخص شود و با تأمل به سمت آن رفت وگرنه نتیجهاش میشود یک کتاب بازاری.
رمان منتشرشده در دوره حکومت نازیها بر کشور آلمان بعد از ۸۲ سال حالا تبدیل به پرفروشترین کتاب بازار کتاب این کشور شده است.
پس از توقف پخش «میخواهم زنده بمانم» به دلیل شکایت نیروی انتظامی، سازمان ساترا که وظیفه نظارت بر محتوای تولید بر شبکه نمایش خانگی را دارد، ابراز امیدواری کرد این سریال پس از اصلاح، بتواند دوباره، مهمان خانهها شود.
هوشنگ اعلم، یادداشت: تهران شهر عجیبی است. شهری که براساس سجل تاریخیاش دهی در شمال ری بوده است. دهی ویرانه که مردمانش در بیغولههایی غار مانند زندگی میکردند و به روایتی ریزهخوار سفره مردمان دیگر دهات و شهرها بودند و چپاولگر داشتههای دیگران. اینکه این روایت تا چه حد درست باشد یا نباشد، در اینکه تهران دهی بوده است در اطراف ری که شهریآباد بوده و صاحب شوکت و نام چیزی از ارزش تهران به عنوان شهری که در پانصد سال اخیر پاگرفت و شد شهری بزرگ و رسید به پایتختی ایران و جایگزین ری و تیسفون و به عنوان پایتخت نمی-کاهد. اینکه چرا تهران از زمان صفویه به عنوان منطقهای پراهمیت مورد توجه قرار گرفت و شاه طهماسب آن را به عنوان منطقهای که از نظر نظامی حایز اهمیت بود.
پروانه کاووسی: تهران شهري است که اگر گزاف نباشد، هر روز در حال تغيير و تحول است، تغيير و تحولاتي که گذشته يک شهر را به سرعت محو ميکند؛ شهري که براي خودش تاريخي دارد و هر سنگ و بنايش حکايتي دارد و حال امروز با تغيير شکل کوچه و خيابانهاي شهر حکايت آن آرامآرام در حال کمرنگ شدن است؛ شهري که براي آگاهي از گذشته و تاريخچه جزئيات کوچه و خيابانش بايد سراغ روايت بزرگان اهل فرهنگ و سياست رفت تا شايد از ميان خاطراتشان ردي از گذشته شهر پيدا شود، خاطرات سعيد نفيسي از اين جمله است، خاطراتي که جزئيات ريز و درشتي از گذشته شهر تهران در خودش دارد، جزئياتي که وقتي آن را ميخوانيد، شايد متوجه نشويد اين روايت تکراري است زيرا چنان شما را با جزئيات دقيق درگير ميکند که يادتان ميرود که روايت ديگري هم از ناصرخسرو خواندهايد.
وقتي پا در اين خيابان شلوغ ميگذاريد، تصورش دشوار است که بدانيد اين خيابان «ناصرخسرو» زماني يکي از خيابانهاي مهم تهران عصر ناصرالدينشاه بود، اما وقتي ذهن و چشمها به شلوغي عادت ميکند، پيدا کردن نشانههاي اين اهميت دشوار نيست، ساختمان کاخ گلستان، ساختمان شمسالعماره و قدري آن طرفتر ساختمان مغموم دارالفنون است، ساختماني که بخشي از بار مدرن شدن ايران را به دوش کشيد. باز هم از اين نشانهها در ناصرخسرو بسيار است، اما من اين ميان به دنبال ردپاي تکيه دولت هستم، ساختماني که ديگر نيست و براي يافتن رد و نشاني از آن ابتدا بايد منابع دوره قاجار را زير و رو کنيد تا دريابيد که تکيه دولت چه بود و چه شد؟ براي پيدا کردن همه نشانههاي تکيه دولت با دکتر محمدحسن سمسار تلفني صحبت کردم مرا به مقالهاش در کتاب «شبيه و آيينه» ارجاع ميدهد و پس از چند روز مطالعه کتاب باز هم به دکتر سمسار زنگ ميزنم و با طرح سوالاتي نظراتش را درباره جزئيات بيشتري از تکيه دولت جويا ميشوم، خوشبختانه حافظه استاد خوب است و با اينکه مدت زيادي از تحقيق درباره تکيه دولت گذشته اما ميتوانند در اين رابطه اظهار نظر کنند .
علیرغم اینکه دنیای نشر عموما دوران کنونی سلطه زنان را پذیرفته -نیازی به اشاره به شش هزار سال سیطره مردان نیست- در میان ناشران، نمایندگان و نویسندگان بهطور فزایندهای شاهد صداهای مخالف هستیم.
هادی مرزبان در روزنامه ایران نوشت: علاقه من به اجرای «دکتر نون زنش را بیشتر از مصدق دوست دارد» آنقدر زیاد بوده که تقریباً همه میدانند نزدیک به ۱۲ سال است درصدد روی صحنه بردنش هستم و هر بار به دلایلی و شکلی این اتفاق مقدر نمیشود.
ابوالفضل جلیلی که سرانجام بعد از ساخت ۱۵فیلم برای اولین بار مجوز نمایش گرفته است، میگوید: سالها پیش در یک برنامه زنده رادیویی که آقای شمقدری هم آن سوی خطش بود، از ایشان پرسیدم به خاطر بازیهای سیاسی فیلم مرا توقیف کردید یا به دلیل دفاع از فرهنگ و تفکر اسلامی؟ اگر به خاطر سیاسیبازی است، باید خسارتهای روحی و روانی و اجتماعی را که بر من و خانوادهام وارد شد، جبران کنید ولی اگر به دلیل دوم است، از این پول میگذرم چون خودم هم مسلمانم.
یکی از سایتهای مربوط به شرکت گوگل اخیراً آمار جالبی از جستجوهای اینترنتی مربوط به رمانها و کتابهای کلاسیک منتشر کرده است.